Shop till you drop....

Xhiao Em!

Inmiddels zijn we alweer een paar dagen in Ho Chi Minh city oftewel Saigon zoals de Vietnamezen deze stad stug blijven noemen. Het laatste gedeelte van vorige week hebben we doorgebracht in Hoi An en DaNang.

Iedereen die weleens in Hoi An is geweest zal het bevestigen: het is het meeste mooie stadje van Vietnam. Ons doel in Hoi An was vooral relaxen. We hadden dan ook een prima hotel uitgezocht waar, zoals we inmiddels "gewend" zijn, weer eens werden geüpgraded naar de deluxe room. Dat hield in ons geval in dat we een bed hadden waarin we konden verdwalen en een kamer waar de Weense wals met gemak kon worden gedanst :) We zaten wel in een "buitenwijk" van Hoi An maar door de gratis fietsen die door het hotel ter beschikking werden gesteld stonden we met 10 min. fietsen in het centrum. 

Ons eerste doel in Hoi An was shoppen....! Hoi An staat bekend om de vele kleermakers en schoenmakers en daar wilde wij eens goed gebruik van maken. Dit was voor ons dan ook het ultieme excuus om eens enorm decadent kleren op maat te laten maken. In praktijk betekend dit het volgende voor Louis: maatpak, blouse, stropdas en winterjas. Voor Marit: broek, blouse, winterjas en 2 paar schoenen. En dan kunnen we vertellen dat we ons nog redelijk hebben ingehouden want je kunt hier behoorlijk koopziek van worden.

Geweldig is dat ze alles kunnen namaken. Zo komt de broek, de blouse en een paar schoenen van Marit van een internetsite. Die broek bleek een schot in de roos te zijn want inmiddels lopen 3 verkoopsters ook rond in haar model broek want volgens hen heb je er een onwijs mooi achterwerk in. Dit was ons inmiddels wel duidelijk geworden want er werd met regelmaat een pets gegeven op het achterwerk van Marit wanneer ze deze broek paste. De kleren en jassen werden aangemeten in 3 pas-sessies waarin de laatste details nog werden bijgewerkt.

Bij onze tweede pas-sessie kwamen oude bekende tegen: Guus en Bregje (stel wat we in het vliegtuig hebben ontmoet). We wisten al wel dat zij ook in Hoi An waren maar toch weer bijzonder dat je elkaar dan bij dezelfde kleermaker tegenkomt (er zijn er +/- 75 in Hoi An). Dit resulteerde in 2 gezellige avonden met Fresh beer en Springrolls (en nog veel meer overheerlijk eten). Mocht je niet van fresh beer houden?? Geen probleem, je kon ook prima je eigen gestookte Vietnamese wishky meebrengen en opdrinken. Natuurlijk werden Guus en Louis uitgenodigt om een flink glas (!) mee te drinken. Bregje en Marit werd niet gevraagd of ze wat lusten want de Vietnamese vrouw (dus ook de westerse vrouw) drinkt en rookt niet :) Ook hebben we gezamenlijk de lampionnen markt van Hoi An leeg gekocht, waar Guus als befaamd en fanatiek afdinger lukte om maar liefst $1,- van de totaal prijs af te praten :) 

De laatste avond in Hoi An had als doel om enige sinds op tijd naar bed te gaan. Toen we terug fietste bleek de oude, Japanse brug er verlaten bij te liggen en hoefde je hier geen kaartje meer voor de kopen. Wij zagen onze kans schoon en hadden even gebruik gemaakt van deze mogelijkheid. Hierna zouden we bij het restaurant tegenover ons hotel nog 1 drankje doen. Dit eindigde uiteindelijk in het nuttigen van heel veel Vietnamese rum, Gin tonics en Malibu 7-up's :) dit alles in het goed gezelschap van 2 Denen, een Rus en een Amerikaan. Erg leuk om met zo'n gemêleerd gezelschap de avond/nacht door te brengen. Gezien de Amerikaan ook enorm fan was van twee bands waar Louis groot liefhebber van is hadden zij elkaar als snel gevonden. Om 4.30u besloten we om toch maar naar bed te gaan gezien we de volgende dag redelijk op tijd richting DaNang vertrokken.

DaNang was op z'n zachts gezegd niet de moeite van een bezoekje waard maar omdat ons vliegtuig naar Ho Chi Minh city uit die stad vertrok hadden we weinig keus. Hier hebben de nacht doorgebracht in het Louis hotel. Een hotel waar Louis natuurlijk graag wilde slapen en wat volledig in de Barokke (megakitsch) stijl was opgetrokken. Leuk detail was dan weer wel dat alles van plastic was en houtimitatie was beschilderd. Het grootste gedeelte van ons verblijf in DaNang hebben we doorgebracht in de bioscoop. We hebben binnen 24u 3 films gekeken want voor de prijs van een kaartje hoef je het op z'n zachts gezegd niet te laten. Zoals gezegd was er in DaNang zelf helemaal niets te beleven, trouwens ook niet echt veel research naar gedaan(wel prachtige stranden maar aan ons niet besteed). Misschien waren die bioscoop bezoekjes er toch wat teveel want bij Marit veroorzaakte dit een flink ontstoken oog wat in Ho Chi Minh city nog bijna de aanleiding gaf tot een ziekenhuis bezoekje. 

Zoals gezegd zijn we nu inmiddels in Ho Chi Minh city. De laatste dagen van onze vakantie zijn aangebroken maar we kunnen Vietnam niet verlaten voor dat we ook deze stad bekeken hebben. Er is hier veel gebeurd de afgelopen 40 jaar en de moeite van het bekijken waard. 

Tám Biet! 

Louis en Marit